Risico-analyse

De intensiteit en de frequentie van het contact met een besmettingsbron zijn medebepalend voor het infectierisico. Hoe nauwer en hoe langduriger de contacten, hoe groter het besmettingsgevaar.

Personeelsleden tewerkgesteld in de gezondheidssector

Het risico van gezondheidswerkers is gerelateerd aan de verhoogde kans op contact met tuberculosepatiënten. De arbeidsgeneesheer is verantwoordelijk om in opdracht van de werkgever preventieve maatregelen te koppelen aan de risico’s.
Personen kunnen als risicopersoneel worden beschouwd indien zij werken op ziekenhuisafdelingen waar besmettelijke patiënten worden gehospitaliseerd, zoals pneumologie, geriatrie, infectieziekten, inwendige ziekten, spoedgevallen, intensieve zorgen en spoed. 
Ook personeel dat niet in ziekenhuisverband werkt kan een verhoogd risico hebben, bv. thuisverpleging of ziekenvervoer, ook zij komen in aanmerking voor systematische tuberculoseopsporing. 

Het is duidelijk dat niet alleen medisch of paramedisch personeel maar ook alle andere personeelsleden die regelmatig met patiënten in contact komen, delen in het verhoogd risico zoals pastorale werkers, onderhoudspersoneel (ook extern), administratief personeel en onthaaldiensten. De arbeidsgeneesheer bepaalt de groep die preventief onderzocht wordt.

Personeelsleden tewerkgesteld in andere risicomilieus

Naast de gezondheidssector zijn er ook een aantal andere werkomgevingen waarin personeelsleden een verhoogd risico hebben: alle plaatsen waar het personeel intense contacten heeft met risicogroepen voor tuberculose, zoals in daklozencentra, gevangenissen, drughulpverlening en asielcentra.

Raadpleeg de 'Richtlijnen voor tuberculoseopsporing en preventie in het werkmilieu'

Opsporingsmethode tuberculosebesmetting

Bij personeelsscreening wordt gezocht naar wie geïnfecteerd is met tuberculosebacteriën aan de hand van een tuberculinehuidtest. Om te zoeken naar wie ziek is, wordt een longfoto genomen na vaststelling van infectie. Personen die reeds eerder positief reageerden op de tuberculinehuidtest of een tuberculose hebben doorgemaakt, worden steeds met een longfoto onderzocht.
Correcte toediening en aflezing van de tuberculinehuidtest is van groot belang om een infectie te kunnen vaststellen.

Wanneer de tuberculinehuidtest positief is, moet een radiografisch onderzoek van de longen gebeuren. Is de longfoto normaal, dan kan preventieve therapie overwogen worden (we spreken ook van chemoprofylaxe). Bij deze overweging moet de levertoxiciteit van de medicatie in acht genomen worden en houdt de behandelend arts rekening met leeftijd, actief leverlijden of andere aandoeningen en de waarschijnlijkheid dat het om een recente besmetting gaat.

Wanneer op de longfoto letsels worden gevonden die suggestief zijn voor tuberculose, moet verder onderzoek volgen en moet bij bevestiging van de diagnose een adequate behandeling ingesteld worden.